Czym jest współuzależnienie

Zbudowanie relacji partnerskiej to jedna z podstawowych potrzeb człowieka. Każdy długotrwały związek oznacza obustronną pracę nad nim. Co w sytuacji, gdy Twój partner musi zmagać się z zaburzeniami psychicznymi? Naturalną reakcją jest chęć pomocy i wsparcia ukochanej osoby, by ta nie czuła się ze swoim problemem sama. Może się jednak zdarzyć, że słabości partnera nie tylko wpłyną na wasze wspólne życie, ale również zaczną Cię zmieniać.

Współuzależnienie — co to jest?

Uzależnienie najłatwiej określić jako przymus wykonywania konkretnych czynności. W jakich sytuacjach można zatem mówić o współuzależnieniu? Współuzależnienie występuje wtedy, gdy Twoje funkcjonowanie nie jest swobodne, a zdominowane nałogiem drugiej osoby. To wyniszczająca próba dopasowania się do zaistniałej sytuacji i chęć wzięcia problemu drugiej osoby na własne barki, co wymusza poczucie pewnej odpowiedzialności.

Uzależnić można się od dość sporej grupy czynności. Najpopularniejszymi są z pewnością: spożywanie alkoholu, zażywanie narkotyków, palenie papierosów i uprawianie hazardu. Jednakże nawet uzależnienia pozornie mniej wyniszczające, takie jak kawa czy słodycze, wymagają podjęcia się stosownej terapii. Współuzależnienie najczęściej towarzyszy chorobie alkoholowej, ale może wystąpić też przy innych nałogach.

Jakie są objawy współuzależnienia?

Jakie zachowania świadczą o współuzależnieniu? Przede wszystkim stałe skupianie się na potrzebach uzależnionego partnera, stawianie ich nad swoim własnym dobrem. Osoba współuzależniona żyje w poczuciu lęku, niepewności oraz potrzebie kontroli drugiej osoby. Najczęstsze objawy współuzależnienia to:

Tłumienie w sobie emocji, czyli ucieczka przed konfrontacją z partnerem, która mogłaby doprowadzić do kłótni.
Chęć wyciągnięcia drugiej osoby z problemów kosztem realizacji swoich pasji i marzeń.
Stany depresyjne i lękowe.
Poczucie obowiązku kontrolowania nałogów partnera oraz obwinianie się, gdy nie widać postępów.
Znaczne obniżenie poczucia własnej wartości, na które wpływ ma niemożność zwalczenia uzależnienia drugiej osoby.
Problemy z asertywnością: odmową, prośbą.
Nadużywanie środków uspokajających.
Niechęć do rozstania się i pozostawienia partnera samego z zaburzeniami psychicznymi.
Usprawiedliwianie partnera.

Jeżeli zauważasz u siebie takie zachowania, konieczne jest zgłoszenie się do psychoterapeuty. Niestety u osób współuzależnionych często występuje element wyparcia i określania problemu mianem „chwilowej błahostki”. Często jest to zalążek dysfunkcyjnej relacji, która z czasem będzie coraz bardziej wyniszczająca.

Terapia współuzależnienia

Podejrzewając u siebie wystąpienie nieprawidłowego funkcjonowania w postaci współuzależnienia, pierwszym krokiem jest zgłoszenie się do Ośrodka Leczenia Uzależnień. Podjęcie się terapii jest jedyną możliwością powrotu do psychicznej stabilności. Psychoterapia pomoże Ci odbudować poczucie własnej wartości, odzyskać ster w życiu oraz zrozumieć schemat swojego zachowania. Dowiesz się, jakie potrzeby i obawy kryją się w Tobie, a dzięki poznaniu swojego problemu, pojawi się możliwość odbudowy relacji z drugą osobą. Oczywiście do tego jest niezbędna terapia uzależnień, której musi równolegle podjąć się Twój partner, np. leczeniu alkoholizmu. Warto też zachęcić do odpowiednich kroków osoby z najbliższego środowiska, na które również wpływ miały patologiczne zachowania, np. dzieci. Najważniejsze jest pamiętać, że nie zawsze jesteś w stanie sam pomóc partnerowi, czasem będzie potrzebna pomoc specjalisty.